गङ्गा स्तुतिः

 गङ्गास्तुतिः

मातः शैलसुतासपत्नि वसुधाश्रृङ्गारहारावलि

स्वर्गारोहणवैजयन्ति भवतीं भागीरथीं प्रार्थये ।

त्वत्तीरे वसतः त्वदम्बु पिबतस्त्वद्वीचिषु प्रेङ्खतः

त्वन्नाम स्मरतस्त्वदर्पितदृशः स्यान्मे शरीरव्ययः ॥ 1॥

त्वत्तीरे तरुकोटरान्तरगतो गङ्गे विहङ्गो वरं

त्वन्नीरे नरकान्तकारिणि वरं मत्स्योऽथवा कच्छपः ।

नैवान्यत्र मदान्धसिन्धुरघटासङ्घट्टघण्टारण-

त्कारस्तत्र समस्तवैरिवनिता-लब्धस्तुतिर्भूपतिः ॥ 2॥

उक्षा पक्षी तुरग उरगः कोऽपि वा वारणो वाऽ-

वारीणः स्यां जननमरणक्लेशदुःखासहिष्णुः ।

न त्वन्यत्र प्रविरल-रणत्किङ्किणी-क्वाणमित्रं

वारस्त्रीभिश्चमरमरुता वीजितो भूमिपालः ॥ 3॥

काकैर्निष्कुषितं श्वभिः कवलितं गोमायुभिर्लुण्टितं

स्रोतोभिश्चलितं तटाम्बु-लुलितं वीचीभिरान्दोलितम् ।

दिव्यस्त्री-कर-चारुचामर-मरुत्संवीज्यमानः कदा

द्रक्ष्येऽहं परमेश्वरि त्रिपथगे भागीरथी स्वं वपुः ॥ 4॥

अभिनव-बिसवल्ली-पादपद्मस्य विष्णोः

मदन-मथन-मौलेर्मालती-पुष्पमाला ।

जयति जयपताका काप्यसौ मोक्षलक्ष्म्याः

क्षपित-कलिकलङ्का जाह्नवी नः पुनातु ॥ 5॥

एतत्ताल-तमाल-साल-सरलव्यालोल-वल्लीलता-

च्छत्रं सूर्यकर-प्रतापरहितं शङ्खेन्दु-कुन्दोज्ज्वलम् ।

गन्धर्वामर-सिद्ध-किन्नरवधू-तुङ्गस्तनास्फालितं

स्नानाय प्रतिवासरं भवतु मे गाङ्गं जलं निर्मलम् ॥ 6॥

गाङ्गं वारि मनोहारि मुरारि-चरणच्युतम् ।

त्रिपुरारि-शिरश्चारि पापहारि पुनातु माम् ॥ 7॥

पापापहारि दुरितारि तरङ्गधारि

शैलप्रचारि गिरिराज-गुहाविदारि ।

झङ्कारकारि हरिपाद-रजोपहारि

गाङ्गं पुनातु सततं शुभकारि वारि ॥ 8॥

गङ्गाष्टकं पठति यः प्रयतः प्रभाते

वाल्मीकिना विरचितं शुभदं मनुष्यः ।

प्रक्षाल्य गात्र-कलिकल्मष-पङ्कमाशु

मोक्षं लभेत् पतति नैव नरो भवाब्धौ ॥ 9॥

           गङ्गास्तोत्रम्

देवि सुरेश्वरि भगवति गङ्गे त्रिभुवनतारिणि तरलतरङ्गे ।

शङ्करमौलिविहारिणि विमले मम मतिरास्तां तव पदकमले  ॥ 1॥

भागिरथि सुखदायिनि मातः तव जलमहिमा निगमे ख्यातः ।

नाहं जाने तव महिमानं पाहि कृपामयि मामज्ञानम् ॥ 2॥

हरिपदपाद्य तरङ्गिणि गङ्गे हिमविधुमुक्ताधवलतरङ्गे ।

दूरीकुरु मम दुष्कृति भारं कुरु कृपया भवसागरपारम् ॥ 3॥

तव जलममलं येन निपीतं परमपदं खलु तेन गृहीतम् ।

मातर्गङ्गे त्वयि यो भक्तः किल तं द्रष्टुं न यमः शक्तः ॥ 4॥

पतितोद्धारिणि जाह्नवि गङ्गे खण्डित गिरिवरमण्डितभङ्गे ।

भीष्मजननि हे मुनिवरकन्ये पतितनिवारिणि त्रिभुवनधन्ये ॥ 5॥

कल्पलतामिव फलदां लोके प्रणमति यस्त्वां न पतति शोके ।

पारावारविहारिणि गङ्गे विमुखयुवति कृततरलापाङ्गे ॥ 6॥

तव चेन्मातः स्रोतः स्नातः पुनरपि जठरे सोपि न जातः ।

नरकनिवारिणि जाह्नवि गङ्गे कलुषविनाशिनि महिमोत्तुङ्गे ॥ 7॥

पुनरसदङ्गे पुण्यतरङ्गे जय जय जाह्नवि करुणापाङ्गे ।

इन्द्रमुकुटमणिराजितचरणे सुखदे शुभदे भृत्यशरण्ये ॥ 8॥

रोगं शोकं तापं पापं हर मे भगवति कुमतिकलापम् ।

त्रिभुवनसारे वसुधाहारे त्वमसि गतिर्मम खलु संसारे ॥ 9॥

अलकानन्दे परमानन्दे कुरु करुणामयि कातरवन्द्ये ।

तव तटनिकटे यस्य निवासः खलु वैकुण्ठे तस्य निवासः ॥ 10॥

वरमिह नीरे कमठो मीनः किं वा तीरे शरटः क्षीणः ।

अथवा श्वपचो मलिनो दीनः तव न हि दूरे नृपतिकुलीनः ॥ 11॥

भो भुवनेश्वरि पुण्ये धन्ये देवि द्रवमयि मुनिवरकन्ये ।

गङ्गास्तवमिमममलं नित्यं पठति नरो यः स जयति सत्यम् ॥ 12॥

येषां हृदये गङ्गा भक्तिः तेषां भवति सदा सुखमुक्तिः ।

मधुराकन्ता पञ्झटिकाभिः परमानन्दकलितललिताभिः ॥13॥

गङ्गास्तोत्रमिदं भवसारं वाञ्छितफलदं विमलं सारम् ।

शङ्करसेवकशङ्कररचितं पठति सुखीस्तव इति च समाप्तः ॥ 14॥